Vincent Van Gogh Quotes

The sadness will last forever.[La tristesse durera toujours.]

The more I think about it the more I feel that there’s nothing more genuinely artistic than to love people.[Plus j’y réflechis plus je sens qu’il n’y a rien de plus reellement artistique que d’aimer les gens.]

The fishermen know that the sea is dangerous and the storm fearsome, but could never see that the dangers were a reason to continue strolling on the beach.[De visschers weten dat de zee gevaarlijk is en de storm geducht maar hebben nooit kunnen inzien dat de gevaren redenen waren om op ‘t strand te blijven kuijeren.]

That this awareness of my own fallibility will prevent me from making many mistakes doesn’t alter the fact that I’m bound to make a great many mistakes anyway. But if we fall, we get up again![Dat de bewustheid van mijn eigen feilbaarheid mij voor veel fouten bewaren zal neemt niet weg dat ik toch zeker nog erg veel fouten begaan zal. Maar als we vallen staan we weer op!]

Someone has a great fire in his soul and nobody ever comes to warm themselves at it, and passers-by see nothing but a little smoke at the top of the chimney and then go on their way.[Tel a un grand foyer dans son âme et personne n’y vient jamais se chauffer et les passants n’en aperçoivent qu’un petit peu de fumée en haut par la cheminée et puis s’en vont leur chemin.]

Poetry surrounds us everywhere, but getting it onto paper is something that unfortunately doesn’t go as readily as looking.[De poezij omgeeft ons overal doch het op papier brengen er van is iets wat helaas niet zoo grif gaat als het kijken.]

Painting is a faith and that it brings with it the duty to pay no heed to public opinion – and that in it one conquers by perseverance and not by giving in.[Schilderen een geloof is en dat het den pligt meebrengt van zich niet te storen aan de publieke opinie – en dat men er in overwint door volharding maar niet door toegeven.]

No blue without yellow and without orange, and if you do blue, then do yellow and orange as well, surely.[Pas de bleu sans jaune et sans orangé; et si vous faites le bleu, faites donc le jaune et l’orangé aussi, n’est – ce pas!]

Life itself likewise always turns towards one an infinitely meaningless, discouraging, dispiriting blank side on which there is nothing, any more than on a blank canvas. But however meaningless and vain, however dead life appears, the man of faith, of energy, of warmth, and who knows something, doesn’t let himself be fobbed off like that.[Het leven op zich zelf keert aan een mensch altijd ook een oneindig niets zeggende, ontmoedigenden, hopeloos makenden blanken kant toe waar niets op staat, evenmin als op een blank schilderdoek. – Maar hoe nietszeggend en ijdel, hoe dood het leven zich voor doe, de man van geloof, van energie, van warmte, en die iets weet, laat zich niet daardoor met een kluitje in ‘t riet sturen.]

Let’s not forget that small emotions are the great captains of our lives, and that these we obey without knowing it.[N’oublions pas que les petites émotions sont les grands capitaines de nos vies et qu’à celles – là nous y obéissons sans le savoir.]

It isn’t the language of painters one ought to listen to but the language of nature. Feeling things themselves, reality, is more important than feeling paintings.[Het is niet de taal van de schilders zoozeer als de taal van de natuur waar men naar luisteren moet. Het voelen van de dingen zelf, van de werkelijkheid, is van meer belang dan het voelen van schilderijen.]

It is better to be fervent in spirit, even if one accordingly makes more mistakes, than narrow-minded and overly cautious.[Beter is te zijn vurig van geest al begaat men dan ook meer fouten, dan bekrompen en al te voorzigtig.]